„Dzień, w którym umarłam, zaczął się kiepsko i z każdą chwilą stawał się coraz gorszy. […]” [1]

Mary Janice Davidson to amerykańska pisarka, która pisze głównie książki z gatunku paranormal romance. Na swoim koncie ma także parę tekstów dla młodzieży oraz non-fiction. Najpopularniejsza seria nosi tytuł „Królowa Betsy” i opowiada o losach królowej wampirów. Seria ta stała się bestsellerem w USA oraz zdobyła wiele nagród. „Nieumarła i niezamężna” jest jej pierwszym tomem.

Główną bohaterką jest Elizabeth „Betsy” Taylor, jest to długonoga blondynka mieszkająca w Minneapolis, która wprost kocha markowe buty od znanych projektantów. Poznajemy ją w dniu w którym najpierw straciła pracę, a następnie została potrącona przez samochód ze skutkiem śmiertelnym. Jakże wielkim szokiem było dla niej przebudzenie w kostnicy domu pogrzebowego, a jeszcze większym uświadomienie przez małą dziewczynkę, że przebudziła się jako wampirzyca. Jednak dla Betsy najgorszą rzeczą było to, że… miała założone tanie i podrabiane buty swojej macochy.

Bohaterka nie wie jakim cudem zmieniła się w przedstawiciela rasy wampirzej, ponieważ nie została przez żadnego z nich ugryziona i pozbawiona krwi. Jedyne co jej przychodzi do głowy i z czym mogłaby powiązać swój ówczesny stan jest incydent, który miał miejsce kilka tygodni przed jej śmiercią. W tym miejscy należy również nadmienić, że nasza bohaterka nie jest taka jak inne wampiry. Nie boi się święconej wody, krzyży, a światło słoneczne wcale nie sprawia, że staje w płomieniach. Jednak największa różnicą jest to, iż Betsy ponad smak krwi, stawia swoje ukochane designerskie byty.

Elizabeth nie zdaje sobie sprawy, że jej nowe wcielenie to dopiero początek problemów. Dzięki niemu bardzo szybko zyskuje nowych przyjaciół i sprzymierzeńców, jednak w takim samym tępię podpadła najpodlejszemu ze starszych wampirów. Jakby tego było mało, reszta rasy uważa ją za królową, której pojawienie się zostało poprzedzone przepowiednią. Jej tekst został zapisany w wampirzej Księdze Umarłych”[…] I przybędzie Królowa, której moc przekracza moc wampiryczną. Nie trawić jej będzie pragnienie, krzyż nie uczyni jej krzywdy, bestie jej usłuchają i zapanuje ona nad światem śmierci. […]” [2] Gdyby tego jeszcze było mało, to okazuje się również, że ma do wykonania niebezpieczne i tajne zadanie przy którym pomaga jej irytujący, przemądrzały i straszne seksowny wiekowy wampir, zamknięty w ciele trzydziestoparo latka – Eric Sinclare. Pomimo wszystkich tych problemów, bohaterka pozostaje nadal pełna optymizmu.

Autorka doskonale kreuje swoich bohaterów, a szczególnie naszą „nieumarłą”, której nadała tak sprzeczne cechy charakteru, że nie mogło z tego wyjść nic poważnego. Można powiedzieć, iż połączyła Carrie Bradshaw z Bridget Jones w jedną niepozorną osóbkę. Elizabeth, alias Betsy, jest kobietą pełną wdzięku, a zarazem nieporadną i pechową do granic możliwości. Są chwile, że zachowuje się jak typowo blondynka, aby w następnej chwili popisać się swoją elokwencją i inteligencją.  

Dzięki temu w książce mamy sposobność przeczytać o wielu przekomicznych sytuacjach, które przytrafiają się bohaterce. Jest to dużym plusem książki, ponieważ akcja nie powala na kolana. Tempo jest bardzo umiarkowane, a narracja jaką zastosowała autorka jest w formie pierwszoosobowej.

Książka napisana jest z wielkim humorem i prostym językiem, dzięki czemu czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie. Nie jest to za bardzo ambitna książką, więc na pewno będzie odpowiednia dla osób mniej wymagających i pragnących odskoczni o sztywnego schematu, mrocznego świata wampirzej egzystencji. Polecam każdemu, kto lubi się pośmiać do łez.

[1] Mary Janice Davidson, „Nieumarła i niezamężna”, przeł. Ewa Spirydowicz, wyd. Amber, 2011, str. 7.

[2] tamże, str.152